Stageweek 1: zintuig 'voelen' en andere leuke dingen....


Wat voelt dat allemaal anders...

Verhaal vertellen: "A kiss just like this!"

Ik geef je een dikke zoen.

Cactus maken met klei en tandenstokers.

Wauw!!!

Enkele leerkrachten, onze lieve kok met de schort aan en natuurlijk de KINDEREN!

Ons poppenspel....

...en de blik van de kinderen tijdens het poppenspel.

Faith (onze juf) en doen kinderen zingen samen met ons het "5 senses lied".

Lekker bakken in Houtbay.

Cactus schilderen.

Voelspel in de zandbak.

Taalspel rond de vijf zintuigen.

Prentenboek maken rond het zelf geschreven verhaal "Polly the cactus".

Namen versieren met materialen die allemaal anders aanvoelen.

Het resultaat van het eerste deel van ons prentenboek.

Uitgaan met Evi en Ellen uit Mechelen.

Dag iedereen,

het is weeral bijna een weekje geleden, dus heb ik heel wat te vertellen. Deze week zijn we dus echt met onze stage begonnen en was het observeren dus gedaan. Eindelijk konden we echt zelf aan de slag met onze kindjes. En als ik eerlijk moet zijn: HET WAS GEWELDIG!!!

Zoals jullie al weten werken we hier het thema "zintuigen" uit en daaraan koppelen we ons eindwerk dat rond "verhalen vertellen" gaat. Deze week zijn we dan begonnen met het zintuigen "voelen" en daarbij deden we dan de verteltechniek "tafelpoppenspel" en we werkten ook met de kinderen aan ons zelfgemaakt prentenboek dat ook binnen dit thema wordt uitgewerkt.

Even een kort overzicht...

Op maandag gingen we naar de andere school om daar te participeren. Het is daar ook echt heel leuk en de leerkrachten geven echt heel goed les. In deze school doen we enkele activiteiten vanuit de andere school, maar we werken hier niet echt nieuwe ideeën voor uit omdat de nood in de andere school echt wel hoger is.

Dinsdag gingen we normaal naar de Bapthistenkerk in Masiphumelele, maar om één of andere onduidelijke reden ging dit niet door. Na het kerkbezoek hadden we een activiteit verhaal vertellen gepland. Het verhaal heette "A kiss just like this" en hierin werd een leeuwenwelpje altijd door verschillende dieren gekust en dat voelde telkens anders aan. De kinderen genoten echt van het verhaal en na afloop mochten ze ook allemaal een kus geven op een briefje en deze hebben we dan aan een lint bevestigd en in de klas omhoog gehangen.

Woensdag was voor mij eigenlijk de topdag van de hele week en dat kwam omdat er toen tafelpoppenspel op het programma stond. Ik heb gedurende mijn hele opleiding nog nooit zulke verbaasde en enthousiaste gezichtjes gezien als tijdens deze activiteit. De kinderen wisten gewoon niet wat ze zagen en je merkte meteen dat ze dit nog nooit hadden gezien, want ze zaten echt als standbeelden toe te kijken en genoten er met volle teugen van. Kato en ik smolten er gewoon van weg. Toen het poppenspel gedaan was, vroegen de leerkrachten om het nog eens te doen, want ook zij waren echt onder de indruk. Dit gaf ons ook meteen de bevestiging dat we een goed thema voor ons eindwerk hebben gekozen. Na het fruitmoment hebben we dan een cactus uit klei geknutseld en de kinderen mochten er dan tandenstokers in steken. Deze activiteit sloot ook aan bij ons poppenspel omdat dit over een cactus gaat. Het verhaal hebben we zelf geschreven en de kleuters maken rond dit verhaal ook een prentenboek, want alle zintuigen komen in het verhaal aan bod.

Op donderdag gingen we dus eerst weer naar de bib, maar het werd ons al snel duidelijk dat de mevrouw er die dag er niet zoveel zin in had. De verhalen werden heel snel voorgelezen en er werden ook geen vragen over gesteld zoals het normaal wel gebeurd. Dus waren we al heel snel terug op school. Daar hebben we toen een taalspel gespeeld met de kleuters en we stonden er van versteld hoe snel sommigen het onder de knie hadden. Toen kwam de leuke zoekopdracht in de zandbak. Er werden vertrouwde voorwerpen in het zand verstopt die de kleuters dan moesten zoeken. Dit was echt een succes. Ze hadden het allemaal moeilijk om niet te piepen, want ze vonden het zo spannend. Die dag hebben we onze cactus uit klei ook nog geschilderd.

Toen onze schooldag er op zat, hebben we nog een pitstop gehouden op het strand in Houtbay, want het was weer zo WARM!!! Hihi. Ook hier keken we onze ogen weer uit ons hoofd, want het zich was weeral maar eens prachtig.

En ZOEF....toen was het weeral vrijdag. (Wat vliegt de tijd hier toch!!!)

Omdat de kleuters deze dag het eerste deel van het prenteboek moesten maken, leek het ons een goed idee om het poppenspel nog eens te herhalen. (Herhalen, herhalen, herhalen, dat is hier echt nog zoveel meer nodig dan thuis.)

We hadden de verschillende delen van het verhaal al uitgetekend en de kleuters moesten de prenten nog kleuren en beplakken met allerlei materialen van hier. Tegelijkertijd stond en nog een knutselactiviteit op het programma. Hier moesten ze hun eigen naam vormen met allerlei verschillende materialen zoals zand, blaadjes, papier. Er moest achteraf wel veel opgeruimd worden, maar dat was het me allemaal waard.

Op het einde van de dag stond er ook nog een loopparcours op het programma. Hierbij moesten de kinderen geblinddoekt over verschillende oppervlakken lopen met begeleiding van ons. De kinderen kregen er niet genoeg van. Spelletjes met een blinddoek vinden ze gewoon heel aantrekkelijk. Moe, maar zeker voldaan, reden we het weekend tegemoet. En het was toch wel een anders weekend, want we hadden afgesproken met Evi en Ellen die ook aan de Hubrussel studeren en hier op slechts 10 minuten van ons af wonen. Zij studeren Ergo en werken hier in een school met kinderen van 5 tot 18 jaar. Het was echt heel fijn om hun verhalen in een restaurantje aan het water te horen en de onze aan hen te vertellen. Achteraf zijn we nog even uitgeweest en vielen we meteen in slaap.

Vandaag hebben we wat langer uitgeslapen om dan in de namiddag lekker lui op het strand de gaan liggen samen met Evi en Ellen. En als het aan mij ligt doen we het morgen nog eens over...

Slaap zacht... .

xxxxx

Cape Point national park

Lekker eten na een adembenemende dag!

The Cape of Good Hope (vanop Cape Point gemaakt)

Ik aan het eindpunt van Afrika.

Cape Point

The Cape of Good Hope

Hallo allemaal!

Hier weer wat nieuws vanuit het adembenemende Kaapstad. Hopelijk is alles daar een beetje ok met iedereen, want het internet werkt thuis nog steeds niet.

Vorig weekend zijn we op uitstap geweest naar Cape point national park. Dit was zo mooi dat ik er vandaag nog kippenvel van krijg. Enkel het weer was die dag wat minder. De hele voormiddag was het bewolkt en het waaide heel hard. Dus als jullie deze foto's al mooi zouden vinden, moet je de uitzichten eens voorstellen met een stralende blauwe lucht!!

Het hele park kon je met de auto doorkruisen en telkens kwam je indrukwekkende uitzichten of dieren tegen.

"He, wat is dat daar op straat?", zei ik tegen Kato. We reden een beetje verder en toen liepen er plots 3 struisvogels vlak voor onze auto. Wat een gevoel om die beesten zo in de wildernis te zien rond lopen. We waren de struisvogels nog maar net gepasseerd en toen stonden er weer een heleboel auto's stil op de weg. Dit was omdat een hele troep bavianen de weg blokkeerden.

Ze zaten zowel op als naast de weg te eten. Vooral de kleintjes wou ik zomaar knuffelen. Maar hoe schattig ze er ook uitzagen, de borden naast de weg hebben ons er dikwijls op attent gemaakt dat ze best agressief kunnen zijn.

Dus in de auto blijven zitten, was de boodschap!

Uiteindelijk bereikten we het meest zuid-westelijke punt van het Afrikaanse continent: The Cape of good hope! WAT EEN MOOI UITZICHT!! Gewoon niet te doen.

Om dan nog te zwijgen van Cape Point zelf! De foto's zullen wel voor zich spreken.

Tijdens onze terugweg kruisten enkele schildpadden ons pad. We hadden ze bijna overreden, maar onze nieuwe remmen van de auto deden hun werk.

Eens we het park uit waren reden we naar Simons Town om naar de pinguins te gaan kijken. Het hele strand stond vol met deze diertjes. Ze zaten er net alsof ze een standbeeld waren, dus foto's nemen was heel makkelijk. Hoe schattig al deze dieren ook waren, moet ik toch benadrukken dat ik FLOR nog altijd het liefst en mooist vind!!!

Na Simons Town reden we naar Kalkbay en daar hebben we heel lekker gegeten om dan in Muizenberg nog even op het strand te genieten van de mooie dag en een lekker ijsje! Dank u wel mama en papa dat jullie het allemaal mogelijk hebben gemaakt om mij dit allemaal te laten beleven!!!

Uiteindelijk zijn we dan heel moe thuisgekomen en op tijd gaan slapen, want zondag gingen we aan ons eindwerk werken.

Toen ons werk erop zat voor die dag, zijn we nog even naar het strand gegaan om te bruinen. Ondanks de heerlijke zon, werden we om de vijf minuten gezandstraald doordat er zoveel wind was. Da deed echt pijn, amai!!

Voila, dat was het weer zo'n beetje.

Tot gauw, want deze week begint onze stage echt, dus daarover zullen er nog veel foto's volgen....

xxxxxx

Onze eerste stagedag!


Vrij spel

Het ganzenbord rond de 5 zintuigen

Het resultaat van onze knutselactiviteit

Onze knutselactiviteit

Onze kleutergroep tijdens het liedje

Onze ontdektafel

Onze eertse stagedag!

Hallo allemaal...

Vandaag was weer een spannende dag, want het was de eerste keer dat we zelf de klas in handen moesten nemen. We waren dan ook nogal zenuwachtig, omdat we niet wisten of ze de dingen die we voorbereid hadden, leuk zouden vinden.

Omdat we deze week enkel vandaag activiteiten moesten plannen, hebben we dan rond alle vijf zintuigen gewerkt. want voor wie het nog niet wist: Ons eindwerk gaat rond verhalen vertellen en dit koppelen we de vijf zintuigen. Per week werken we een ander zintuig uit en gebruiken daarbij alle verteltechnieken die we op school geleerd hebben.

Voor vandaag hadden we een soort van ganzenbordspel gemaakt met vijf opdrachtenvakjes. Elk vakje was gekoppeld aan een ander zintuig en hierbij hadden we allerlei materiaal gezocht. Bv. dingen om te proeven, te ruiken, om aan te voelen,... .

Daarbij hadden we ook nog een knutselactiviteit voorbereid, waar de kinderen de lichaamsdelen die gekoppeld zijn aan de zintuigen, moesten kleuren en uitknippen. Daarna moesten ze de lichaamsdelen op de juiste plaatsen kleven op een mannetje. Als mijn uitleg wat onduidelijk is, kijk je maar naar de foto's.

Het was echt een heel zware dag voor ons om eerlijk te zijn. Ook al hebben we voor ons twee, twaalf kinderen, ze luisterden niet goed naar ons. Ze hebben ons echt uitgetest. De nieuwe activiteiten, vonden ze wel echt heel fijn en daarvoor deden ze ook echt hun best. We zijn ervan overtuigd dat ze de dingen die wij voorbereid hebben wel echt graag gaan doen. Dus we gaan juist nog enkele manieren moeten vinden om hen meer in de hand te krijgen.

Voor deze 2 activiteiten hadden we hen ook nog een leidje aangeleerd. Hier luisterden ze echt geboeid naar en op het einde konden sommigen al enkele woordjes meezingen. Het gaat als volgt:

'Oh, I got 5 senses,

showing me the way,

I've got those 5 senses,

helping me each day!'

Dit is echt een heel plezierig ritme en sommige kinderen begonnen ook spontaan mee te doen met de gebaren.

Nu zitten we samen in het internetcafe onze blog te maken, want internet werkt thuis nog altijd niet!!!

Met ons gaat trouwens alles heel goed. We hebben het hier echt naar ons zin!! We denken wel heel veel aan jullie allemaal!!! Het is hier trouwens heel lekker warm. Hihi.

Tot gauw!!!

P.S: Heel veel succes gewenst aan onze klasgenootjes met de stagevoorbereiding! Het lukt jullie zeker en wij denken aan jullie.

xxxxxxxxxx

Onze tweede school

hallo allemaal! Het is een paar dagen geleden dat ik nog geschreven heb, maar het internet is hier zo duur, dat ik besloten heb om maar twee keer per week te schrijven!! Hihi

Eigenlijk is er de laatste dagen niet zoveel meer gebeurt, enkel dan het bezoek aan onze nieuwe school vorige vrijdag.

De school heet Green Curtains en ligt in Ocean View> Dat is ongeveer 3 km verder dan onze school in Masiphumelele.
De nieuwe school is heel anders. Het is een coloured school en het niveau van de kinderen ligt veel hoger dan in de andere. De 4-jarigen spreken hier al heel goed Engels en de leerkrachten hebben ook echt gestudeerd. De oudste kleuters zitten in 1 grote ruimte die verdeeld is in verschillende klassen. De ruimtes worden door kasten van elkaar gescheiden. Dit leek me heel druk om in te werken, maar eigenlijk valt het nog goed mee.

We hebben dan een voormiddag bij de 4-jarigen doorgebracht, omdat deze wel een apart klaslokaal hebben. De andere klassen hebben elk ook al een extra begeleider. We hebben nu besloten om enkel op maandag in deze school te gaan werken, omdat we denken dat ze ons in de andere school meer nodig hebben.


Tijdens het weekend zijn we bij mama Afrika gaan eten voor mijn verjaardag en daar heb ik op het podium moeten dansen met een bandje op de achtergrond. Daarna kreeg ik een kleine cocktail.

Voor de rest hebben we in het weekend onze stage voorbereid en geluierd.

Tot gauw,

xxxx

p.s: de foto's volgen nog, want het gaat hier allemaal maar traag!!!

De verrassing en pakjes van mijn lieve Katoke:

De kinderen tijdens hun activiteiten:

Ons klasje:

Masakhane educare centre: onze leuke school!

Hoi, hoi, allemaal,

ik ben echt blij nog eens wat te kunnen schrijven, want er zijn hier de laatste dagen heel wat problemen met internet. Ik kan enkel skype gebruiken en mijn blog sinds vandaag aanvullen. Mijn mail en facebook werken niet, dus het spijt me als ik sommige van jullie nog niets heb laten weten. Ik neem zo snel als ik kan contact op, beloofd!

Nu even wat anders, want vandaag was het een speciale dag op verschillende vlakken...

Het was namelijk onze eerste stagedag, maar ook mijn verjaardag.

Laten we beginnen met mijn verjaardag...

Na een heel onrustige nacht werd er om 7u.00 op mijn deur geklopt... "Ja, ik ben wakker en komt eraan." Het was ons lieve Katootje die met een pakje en een leuke kaart aan mijn deur stond om me gelukkige verjaardag te wensen. Ze had heel mijn deur versierd en toen ze binnen stormde, kreeg ik een kroon op en mocht ik het pakje opendoen. En raar maar waar, het was een mooie tas die ik zondag gezien had en toen ik ze wilde gaan kopen, was ze verkocht. (Nu weet ik dus waarom, hihi!) Ik heb ook nog een mooie halsketting gekregen, dus ik ben weeral maar eens goed verwend.

Na ons vlugge ontbijt en een douche zijn we dan vertrokken naar onze nieuwe school. Onze eerste echte stagedag begon!

We moeten ongeveer een 40 minuten met onze Chico rijden vooraleer we aan onze school zijn. Maar geen nood, voor de ongerusten onder jullie, het is een vrij eenvoudige en vooral mooie route. (We hebben ons wel één keer vergist, maar zaten snel weer op het juiste pad.)

Toen we aankwamen, werden we meteen warm ontvangen door al die schattige kinderen. Het is echt om bij weg te dromen, zo'n mooie gezichtjes!

Onze leerkracht "Faith" is ook een heel warme dame. Ze is super vriendelijk en hoopt dat we in haar klas stage komen lopen. (We bezoeken vrijdag nog een tweede school en dan moeten we beslissen waar we ons project gaan uitwerken.)

Eigenlijk verschoot ik enorm hoe goed de klasjes zijn uitgerust met allerlei materialen. Het is bijna zoals bij ons. Dat zullen jullie op de foto's wel kunnen zien.

De kinderen plakten de hele dag als magneten aan ons, dat was wel super. Ze zijn wel heel druk, dus daar zullen we toch even aan moeten wennen. Maar begrijp me niet verkeerd: "Het gaat echt SUPER leuk worden!"

Hun dagverloop begint ook met een morgenlied (ze zingen trouwens heel veel en dat vind ik geweldig, want dat doe ik ook graag!!) Daarna worden de verschillende kalenders ook overlopen: de dagkalender, weerkalender,... .

Uiteindelijk gingen we naar een grotere zaal waar de kinderen 's middags ook slapen. We hebben Faith dan geholpen met allerlei knutselmateriaal klaar te zetten en de kinderen zaten al zingend op de mat te wachten totdat ze mochten beginnen. Na het eten van een stuk fruit mochten ze dan vrij aan de slag met het materiaal. Er was keuze uit knippen en plakken, schilderen, kleuren met wasco's of stiften en iets maken met klei. De kinderen kregen geen echte opdracht. Ze mochten maken wat ze zelf wilden. Kato en ik hebben ons dan met de verschillende groepjes bezig gehouden en dat vonden ze wel heel leuk.

Na deze activiteiten gingen ze even buiten spelen om dan daarna in de klassen met ofwel educatieve spelen zoals lotto, memorie of puzzels te spelen, ofwel in de poppenhoek of met blokken te spelen. Het was echt geweldig om te zien.

Na het vrij spel, kwamen ze op de mat zitten en hebben zowel Kato, Faith als ik een verhaaltje voorgelezen. Hun Engels is echt niet goed, dus ze gebruiken daar prentenboeken voor een peuterleeftijd. Wij toch proberen om met prentenboeken van hun leeftijd te werken en de tekst wat aan te passen.

Na de verhalen was het tijd om te gaan eten en daarna te gaan slapen. (Ook de oudste kleuters slapen hier 's middags nog.)

Ons dagje zat er toen meteen op. We reden, doodmoe van al die nieuwe indrukken, terug naar huis en maakten nog een tussenstop in Waterfront om te gaan eten voor mijn verjaardag.

Terug thuis gekomen heb ik heel leuke telefoontjes gekregen van verschillende mensen en dat deed me echt deugd. (Dank u wel trouwens aan iedereen thuis, jullie zitten echt elke dag, allemaal samen in mijn hoofd! IK MIS JULLIE!)

P.S: ik heb ondertussen sinds dinsdag mijn eigen kamer, dus heb al jullie mooie cadeautjes, foto's en kaartjes aan de muren gehangen. Dank je wel daarvoor, het helpt echt!

Ik laat dus zo snel als ik kan iets weten aan iedereen via facebook of via mail.

Doei,

Tot gauw,

xxxxxxxxxxxxxxx.

Fish and Chips

Surfstrand in Muizenberg

Ja, ja, dit is er ook en een White Musk edt kost hier maar 6 euro, voor de kenners onder jullie.

Belgisch restaurant "Den Anker"

Een deel van Waterfront

Castle of good hope

Dagtrip in de buurt van Kaapstad

Hallo lieve mensen,

vandaag was het de eerste keer vroeg opstaan op onze nieuwe bestemming. Ik moest nog niet naar school, maar we gingen op daguitstap in de buurt van Kaapstad. Zo zagen we allerlei leuke stadjes en stranden waar we eens naar toe kunnen als we vrij zijn.

Om 9 uur moesten we aan het kantoortje van Vivant zijn. Dat is het bureau van wie we ons huis huren. Daar pikte een bus ons op. Onze gids was een blonde surfboy met extreem grote voeten. hihi.

Onze eerste bestemming was het kasteel in Kaapstad of beter gezegd "Castle of good hope". Het is een heel mooi kasteel, maar we zijn niet binnen gegaan, omdat er nog teveel op het programme stond. De gids heeft dan aan de ingang wat uitleg gegeven die ik in het kort even meegeef: "Het is een vijfpuntig kasteel en het stamt uit 1697. Dit kasteel is het oudste stenen gebouw van Zuid-Afrika. (Kijk maar op de foto.)

Het werd gebouwd ter bescherming van de eerste kolonisten en uiteindelijk deed het dienst voor de gouverneurs van de kaap. Het kasteel werd nooit aangevallen en de kanonnen werden alleen afgevuurd om de bevolking op de aankomst van een schip te wijzen. Nu is in het kasteel een museum. Je kan in dit kasteel ook trouwen, voor wie daar interesse in heeft.

Even genoeg geschiedenis nu! Onze tocht ging verder naar het Waterfront. Dit is een super mooie haven, vlak in het centrum van Kaapstad. Je hebt er een heel groot shoppingcentrum met heel dure, maar ook betaalbare winkels. Aan het water zijn er wel honderden bars en restauranten. We hebben zelfs een Belgisch restaurant gezien dat "Den Anker" eet. Hier is de menukaart ook in het Nederlands.

We vonden het in Waterfront zo mooi, dat we er de volgende dag meteen naar toe zijn gereden om te gaan winkelen en iets te gaan eten.

We reden verder het centrum uit en kwamen aan de mooie stranden van Clifton Bay en Camps Bay. Als je hierop uitkijkt, dan krijg je echt kippenvel, ik kan het jullie garanderen. En als je me niet gelooft, kijk dan maar eens naar de foto's.

Het volgende stadje dat we door reden was Houtbay. Dit lag in een hele mooie vallei, maar ik heb er geen foto's van kunnen maken vanuit de bus. Reden te meer om er zelf nog eens naar toe te rijden. Onze middag brachten we door in Muizenberg. En voor de geïnteresseerden onder jullie. Dit is het strand van de surfers. Heel grote golven, veel wind en de zee is hier veel warmer dan aan de andere kant van Kaapstad. Er zit op een hoge golf altijd iemand op uitkijk naar haaien. En als hij er één ziet, gaat er een sirene af zodat iedereen weet dat ze uit het water moeten komen.

Dichtbij Muizenberg kregen we ons middagmaal. Het was Fish and Chips. Van deze maaltijd droop het vet echt af, dus heb ik er niet zoveel van gegeten. Het eten was daar ook weer zo goedkoop trouwens. Een blikje cola koste 0,40 cent en het eten zelf was 2 euro of zo.

Na het eten reden we terug richting Kaapstad en hadden we nog prachtig ziet op Simon's Town en enkele wijngaarden die tegen de bergen oplagen. (Papa voelde zich hier net in Italië.) Ik wil zo'n wijnboerderij zeker eens bezoeken en wat van die lekkere wijnen gaan proeven.

Toen we terug naar Kaapstad reden, zijn we met het busje tot op de berg Lions head gereden en daar was het zicht weeral maar eens adembenemend. Ik kon mijn ogen nog maar eens niet geloven en kippenvel overmande me voor de zoveelste keer.

Volgens onze surfboy (gids) moet je hier eens naar toe komen bij zonsondergang. Dus Kris, dit staat zeker op de agenda als jij hier bent!!!

Om onze boeiende en indrukwekkende trip af te sluiten, gingen we nog eens ijkoude cola drinken in een mooi café in Longstreet. Door de drukkende hitte, kwamen we doodmoe thuis. Ik heb onze vuile keuken eens onder handen genomen en Kato heeft ondertussen lekkere spaghettisaus gemaakt. SUPER LEKKER!

De avond bestond uit luieren en ik had toch ook weer wat oppeppende woorden nodig van de mensen thuis. De dode momenten vallen me soms wat zwaar, maar dat zal vanaf volgende week wel wat anders zijn als onze stage begint.

Op zondag hebben we lang uitgeslapen. Na een verfrissende douche, zijn we gaan shoppen in Waterfront. Wat een leuke dingen hebben ze daar. Ik heb dan ook een nieuw kleedje gekocht, want ik kon er niet aan verstaan. Buiten het shoppingcentrum waren allerlei leukje bandjes aan het spelen en iedereen was zo goed gezind. Er hing een leuke sfeer.

We reden uiteindelijk opgewekt terug naar huis met onze Chico. (Het autorijden gaat trouwens al heel goed!)

Tot schrijfs,

xxxxxxxxxx