Ikke, trots achter het stuur.


Lekkere spareribs

Lekker bakken op Camps Bay strand.

Zicht vanop de parking.

Dappere Kato als eerste achter het stuur naar de grote stad.

Onze Chico

De dag van de Volkswagen Chico

hallo lieve mensen. Hier alweer wat nieuws uit Kaapstad. De vorige nacht heb ik een woelige nacht gehad. Ik ben enkele keren wakker geschrokken, maar weet niet goed waarom. Of toch?

Vandaag werd namelijk onze auto gebracht en dat heeft toch ook wel de nodige spanningen met zich meegebracht. Om half 9 deze morgen werd ik opgebeld door Leon van het bedrijf dat auto's verhuurt. Hij zei me dat hij onze Chico 's middags zou komen brengen en ik was meteen wakker toen.

Het eerste wat ik dacht, was hoe we dat in hemelsnaam zouden doen. LINKS rijden in een land zo ver van huis. Nee, toch maar niet dacht ik. Maar uiteindelijk hebben we geen keuze, want onze school ligt veel te ver weg.

"Geen paniek!", zei Kato. "We helpen elkaar er wel doorheen!" Wat een goede vriendin is ze toch, want alleen had ik nooit beginnen rijden.

Zoals jullie op de foto's kunnen zien, is het een wit autootje met mooie, blinkende velgen. Hihi!!

De man van het autobedrijf heeft ons echt goed uitgelegd wat we kunnen doen als we problemen hebben, met wat dan ook. Waar hij zeker nadruk op legde, was dat we het water en de olie in het oog moesten houden. Als we dat niet doen krijgen we grote problemen. Mijn lieve schat Kris weet daar helaas alles van!!!

Dus, na een grondige uitleg van de man, stonden we daar met de sleutel in ons handen. OH NEE, nu is het wel de bedoeling dat wij met dat ding gaan rijden! Ik werd echt helemaal gek en kreeg zo bang! Uiteindelijk durfde ik dan toch in de kleine straatjes rijden. Het was echt heel raar. Je moet heel hard op de gas duwen en dan vertrekt hij heel vinnig. Ik parkeerde op een kleine parking en liet Kato terug rijden. Om eerlijk te zijn voelde ik me meer op mijn gemak toen Kato reed dan dat ik reed.

Ok, we waren terug thuis geraakt en het was goed gegaan. Maar Kato en ik wilden zo graag naar het strand, want het was weeral 34 graden. Ik sloeg volledig tilt! "Als we naar het strand willen, moeten we wel links rijden door die drukke stad!", zei ik tegen Kato. Ik besefte dan toch dat we het maar beter meteen probeerden, dat is het beste. (Mama, jij zo toch zo bang zijn geweest hier. Je mag best trots op me zijn als je dit gezien zou hebben.)

Omdat ik de route naar het strand nog uit me hoofd wist, van de tour van gisteren met Katelijne van 4 exchange, vroeg ik aan Kato of zij wou rijden en dan leide ik haar de stad door. Ze deed dat super goed en ik was echt trots op haar, want ik wou echt niet als eerste rijden.

Plots reden we met onze Chico, tussen de Tafelberg en een andere berg die Lions head noemt, door. We voelden ons geweldig toen we de prachtige zee zagen.

Toen we aan het strand aankwamen parkeerden we de Chico op een grasparking en liepen meteen naar het strand. Afkoeling kon ik echt gebruiken, want onze Chico heeft geen airco. Dus meteen plonsen in het water dan maar.

Het zeewater is hier trouwens heel koud. Het lijkt net of je in een diepvriezer stapt, maar als je eruit komt, heb je het dadelijk super warm.

We hebben een uurtje op het strand gelegen en hebben toch al een beetje meer kleur. In de verte zagen we gezellige restaurantjes en besloten om eens te gaan kijken hoeveel het eten hier zou kosten. (Volgens Katelijne zou dit de duurste buurt van Kaastad zijn!)

We hebben in een heel mooi restaurantje spareribs gegeten met een lekker slaatje en een koude cola en hebben daar 7 euro voor betaald. Echt niet de moeite dus.

Met mijn buik lekker vol ben ik dan terug naar huis gereden. Het ging echt goed, dus maak jullie geen zorgen daar thuis. Kato en ik staan echt van onszelf versteld, van wat we allemaal aandurven. Ik kan het soms gewoon nog niet geloven wat ik hier allemaal aan het doen ben! Hihi.

Door al de nieuwe emoties en de fijne hitte zijn we doodmoe terug thuis gekomen. We gaan er dan ook een rustige avond van maken, want morgen moeten we vroeg op. We gaan een daguitstap doen in Kaapstad en omgeving met 18 studenten en een gids. Daar breng ik zondag uitgebreid verslag over.

Tot dan en hou jullie goed.

Het gaat ons hier echt goed hoor, maak jullie maar geen zorgen.

Ik mis jullie allemaal heel hard!!

xxxxxxxxx